ال نینو تریلیونها دلار به اقتصاد جهانی ضرر میزند
محققان کالج دارتموث در نشریه ساینس گزارش دادند که انتظار میرود ال نینو امسال دوباره ظاهر شود و تریلیونها دلار ضرر اقتصادی در سراسر جهان به بار آورد. این مطالعه یکی از اولین مطالعاتی است که ضررهای بلندمدت ال نینو را ارزیابی میکند و ضررهای پیشبینیشده آن بسیار بیشتر از میزان تخمین زدهشده توسط مطالعات قبلی است.

ال نینو تأثیر عمیقی بر تغییرات اقلیمی دارد و باعث سیلهای ویرانگر و خشکسالی میشود. بهاز بین رفتن محصولات کشاورزی، کاهش ذخایر ماهی و افزایش بیماریهای گرمسیری.
محققان دو سال را صرف مطالعه اقتصاد جهانی در دهههای پس از رویدادهای ال نیوی ۱۹۸۲-۱۹۸۳ و ۱۹۹۷-۱۹۹۸ کردند و دریافتند که در پنج سال پس از هر رویداد، اقتصاد جهانی به ترتیب ۴.۱ تریلیون دلار و ۵.۷ تریلیون دلار ضرر کرده است که بخش عمدهای از آن بر دوش کشورهای فقیر گرمسیری بوده است.
از آنجا که تغییرات اقلیمی احتمالاً فراوانی و شدت رویدادهای ال نینو را افزایش میدهد، محققان پیشبینی میکنند که حتی اگر تعهدات جهانی برای کاهش انتشار کربن محقق شود، زیانهای اقتصادی جهانی در قرن بیست و یکم به ۸۴ تریلیون دلار خواهد رسید.
کریستوفر کالاهان، نویسنده اصلی و دانشجوی دکترای جغرافیا در کالج دارتموث، گفت که این مطالعه به بحث در مورد اینکه جوامع با چه سرعتی میتوانند از رویدادهای بزرگ آب و هوایی مانند ال نینو بهبود یابند، پایان میدهد. وی افزود که دادههای این مطالعه نشان میدهد که رکود اقتصادی پس از ال نینو میتواند ۱۴ سال یا بیشتر طول بکشد.
جاستین مانکین، نویسنده ارشد و استادیار جغرافیا در کالج دارتموث، گفت که این یافتهها یک عامل کلیدی اما کمتر مورد مطالعه قرار گرفته را برجسته میکند که بر ضررهای اقتصادی تأثیر میگذارد: تغییرات سال به سال در شرایط آب و هوایی. ال نینو به عنوان "تنه درخت تغییرات آب و هوایی" توصیف شده است که آب و هوا را در سراسر جهان تغییر میدهد و بر اقتصادهای ملی تأثیر میگذارد.
وقتی صحبت از تغییرات اقلیمی میشود، رهبران جهان و عموم مردم به درستی نگران افزایش مداوم میانگین دمای جهانی هستند. «اما اگر هنگام تخمین هزینه گرمایش جهانی، النینو را در نظر نگیرید، هزینه گرمایش جهانی را بسیار کمتر از حد واقعی تخمین زدهاید.» مانکین تأکید کرد: «هزینه النینو بسیار بالاست. تخمینهای ما چندین برابر بیشتر از تخمینهای قبلی است.»
محققان دریافتند که وقایع سالهای ۱۹۸۲-۱۹۸۳ و ۱۹۹۷-۱۹۹۸ در کاهش حدود ۳ درصدی تولید ناخالص داخلی (GDP) ایالات متحده در سالهای ۱۹۸۸ و ۲۰۰۳ نقش داشته است. در سال ۲۰۰۳، تولید ناخالص داخلی کشورهای ساحلی گرمسیری مانند پرو و اندونزی بیش از ۱۰ درصد کاهش یافت.
مانکین گفت: «ما هم به کاهش تغییرات اقلیمی و هم به سرمایهگذاری بیشتر در پیشبینی و سازگاری با النیو نیاز داریم، زیرا این رویدادها تنها هزینههای گرمایش جهانی را افزایش میدهند.»
به گفته کالاهان، انتظار میرود ال نینو در سال ۲۰۲۳ در زمانی رخ دهد که دمای سطح دریا در بالاترین سطح خود در تاریخ باشد. آخرین ال نینوی بزرگ در سال ۲۰۱۶ رخ داد و آن سال را به گرمترین سال ثبت شده تبدیل کرد. در هفت سال پس از آن، گرمایش جهانی تشدید شده است. علاوه بر این، جهان در حال تجربه یک ال نینوی مداوم است. اداره ملی اقیانوسی و جوی پیشبینی میکند که بیش از ۸۰ درصد احتمال دارد ال نینو تا اواخر تابستان ایجاد شود.
کالاهان گفت: «یافتههای ما نشان میدهد که رشد اقتصادی در کشورهای گرمسیری میتواند در طول دهه آینده به شدت تحت تأثیر قرار گیرد و در مقایسه با کشورهایی که ال نینو را تجربه نکردهاند، تریلیونها دلار از بهرهوری جهانی را از دست بدهد.» (منبع: لی هویو، مجله علوم چین)





